Een vonk vanbinnen

Ik was ooit 'n kind
dat fantasie in z'n netten ving
Autootjes op de vloer, versleten tapijt
Lego voor de arbeidende vlijt
Ik bouwde met modder, speelde met gras
Nooit vergeet ik hoe het ooit was
het kind zijn, in daad en spel
Het is iets wat ik nog steeds vertel
Mijn pinguïnknuffel altijd dicht bij mij
Beschermend in bed, altijd nabij
op vakanties, dromend en ravotten
De dagen die veel te goed vlotten
Want dat alles is haast voorbij
Een vonk vanbinnen welk ik nu verhaal
overblijvende enige kindertaal

Voetbal was het spel, geschaafd 't vel
trefbal, uren na elkaar, ah, de schoolbel
Vriend of vijand naargelang kwartier
voor rekenen of vertier
Met een buis en een stuk touw
waande ik mij 'n held der goeder trouw
langsheen het stille strand
met m'n voeten stevig in 't zand
Toekomst lag open, alles was mogelijkheid
Noch dacht ik aan de voortschrijdende tijd
Nu is dat voorbij, huizen vergingen
Nieuwe vrienden, kennis vergaard, tijd vinden
Dorp, mentaliteit en eigen zelf, in evolutie vervat
Ah de schrik voor de blauwe turnmat
Ah de stiekemheid bij 't moeders koekjes stelen
Tikkertje op de koer met zovelen
En nu, lichte traan, want dat is haast voorbij
Een vonk vanbinnen welk ik nu verhaal
overblijvende enige kindertaal