A year has passed on

A year, once again, has passed on
with the speed I came
to connect with the phenomenon
I'm tranquil, life never seemed tame

New memories and old acquaintances
broken dreams and new chances
Still more hair down the drain
and new experiences gained

Seemingly endless bliss,
occasional rocks and pebbles
Time, a tender farewell kiss
that lingers and ebbs

A year, once again, has passed on
with the promises of old
that I came to connect with the phenomenon
I'm tranquil, life never seemed cold

And now I find myself dreaming new promises
while the rain runs eagerly of my premises
And now I find myself wishing the same wishes
as the year, once again, slowly perishes

A year, once again, has passed on
and I still find myself dreaming on...

Sometimes

Sometimes, you know
alone a wintry evening
staring of in the unknown
I mostly wander of
in dreams of far and beyond
I conjure rocks and a driving sleet
hiding stars in a stormy night
only the sound of the rushing wind
as a company by the warm fire

Sometimes, you know
alone a motionless evening
in the tranquil of this house
I knew so thoroughly
I tend to fantasize a mighty Atlantic
right at my front porch
only the sound of the rustling sand
as a company next to my worn chesterfield

Sometimes, you know
I dream of loneliness
in Nature's cradle
I dream of her warm embrace
in the chilly December winds
Sometimes, you know
I'm a dreamer

Ardennen

Het is een terug wild-zijn
een geur van aarde, subtiel
gras tot hooi verfijnd
Ruwe handen van de stiel

Bossen overlopen dalen
Stiekeme vossen sluipen,
ver burlen van rivalen
en opgewekte harten
die deze wilde woorden bedruipen,
ze dromen van woeste gronden tarten

Soep, uit pollepels, geurt in het hout
nevelen sluieren dennen, koud
een vallende ster roept wensen op
Dauw bekleedt een laatste bloemenknop

Het is een terug wild-zijn
verborgen geesten in schaduwen
en een hartstocht, niet te luwen
voor buiten en leven, verdwenen schijn

Slechts een droom
door land omzoomd
een terug wild-zijn

Talking to the moon

I've been talking to the moon
saluted her, told her some stories
She unveiled her light, took me in
broke down that armour inside of me

Now when that's over, she eclipsed
She made me miss warm hearted company
But you know, just the other cycle
I let her light be mine for a while

Now when that's over, she eclipsed
I'm in blackness, probing around
living life by touch and feel
keeping the pieces of me on a reel

I've been talking to the moon
saluted her when she turned around me
She reflected a warm sun for me
Now she eclipsed and I am the shadow

Een vonk vanbinnen

Ik was ooit 'n kind
dat fantasie in z'n netten ving
Autootjes op de vloer, versleten tapijt
Lego voor de arbeidende vlijt
Ik bouwde met modder, speelde met gras
Nooit vergeet ik hoe het ooit was
het kind zijn, in daad en spel
Het is iets wat ik nog steeds vertel
Mijn pinguïnknuffel altijd dicht bij mij
Beschermend in bed, altijd nabij
op vakanties, dromend en ravotten
De dagen die veel te goed vlotten
Want dat alles is haast voorbij
Een vonk vanbinnen welk ik nu verhaal
overblijvende enige kindertaal

Voetbal was het spel, geschaafd 't vel
trefbal, uren na elkaar, ah, de schoolbel
Vriend of vijand naargelang kwartier
voor rekenen of vertier
Met een buis en een stuk touw
waande ik mij 'n held der goeder trouw
langsheen het stille strand
met m'n voeten stevig in 't zand
Toekomst lag open, alles was mogelijkheid
Noch dacht ik aan de voortschrijdende tijd
Nu is dat voorbij, huizen vergingen
Nieuwe vrienden, kennis vergaard, tijd vinden
Dorp, mentaliteit en eigen zelf, in evolutie vervat
Ah de schrik voor de blauwe turnmat
Ah de stiekemheid bij 't moeders koekjes stelen
Tikkertje op de koer met zovelen
En nu, lichte traan, want dat is haast voorbij
Een vonk vanbinnen welk ik nu verhaal
overblijvende enige kindertaal

Sur les falaises

Sur les falaises j'aperçois l'océan
les vagues rugissent la longue attende
pendant que les goélands survolent la lande
et la saison s'habille de rubans

Des mots d'une autre langue
d'une communication entre le zist et le zest
s'envolent dans l'orage du vent de l'ouest
les phoques se mettent à la danse
autour des rochers inondés tout à l'heure,
un souvenir d'un monde d'ailleurs

La marée coule sur la plage
parsemée de coquillages
Où s'en allaient mes rêves d'autrefois,
est-ce-qu'ils sont là où la mer grondissait tout bas,
j'ai vu tant de vies vécues, une nature foutue
la place vide dans mes cheveux, gagne du terrain un petit peu

Sur les falaises, j'aperçois l'océan
les vagues rugissent la longue attende
la nature me rappelle les temps chanceux,
et dans mon coeur s'ouvre un tout petit coin heureux

Within twenty years

How will it look like
within twenty years
Flying on a bicycle
or groping in the sea
Receding hairline
and would there be
someone waiting for me
A natural wondering
of a destiny of could-be's

How will it look like
within twenty years
Hydrogen shoes
and subatomical screens
Giant tomatoes
and plastic supercities
Stiffness going up in my back
and would there be
a future looming for me
A natural wondering
of a destiny of could-be's

Got an uncle on his dying bed
far away from the land he called home
He just said; from hero to zero
and was glad he chased his dreams
He got me thinking, in a life
everything's at warp speed
so I wonder, how will it look like
within twenty years
A natural wondering
of a destiny of could-be's

Voor een schat van een nonkel, Theo, die zijn dromen najoeg.

Dromen opbergen

Dromen opbergen vergt tijd
een minuut, een eeuwigheid
Naar de open oranje lucht
een lange gebroken vlucht
Zigzaglijn
door het archief van stof
Op, op is de lijm
Te teer voor zuurstof
oude en nieuwe dromen
een zelf intomen

Dromen opbergen vergt tijd
een minuut, een eeuwigheid...