De storm

Wanneer de storm gewaaid heeft
en terug buitenkomt, al wat leeft
in de plassen die de hemel zien
en de jachtige wolken die steeds wederzien
een vibreren en hernieuwen
een ruizen van longen, een zuchten van kieuwen
een energie die nimmer luwt
maar steeds een hart vooruit stuwt

Wanneer de storm gewaaid heeft
en terug drentelt, al wat leeft
in de gebroken takken die de bodem voeden
en de plotse windvlagen die uitbloeden
een sidderen en keren
een tintelen van huid, een schudden van veren
een kracht dat nimmer kan falen
maar steeds een hart doet pralen

Zo dartelen mijn ogen en dromen
wanneer de storm gewaaid heeft
Zo sprankelen de velden en bomen
wanneer ik terug herleef